Het ongelijkheidsmaximum is vooral goed voor grotere bedrijven en ketens. Het ongelijkheidsmaximum is minder goed voor kleine bedrijven.

In het geval van de zanger van Queen is het overduidelijk dat de band succes heeft en niet de buschauffeur, de manager of de schoonmaker. De zanger Queen verdiend ontzetten veel. Als er spraken zou zijn van een ongelijkheidsmaximum van 80% en hij verdiend 10 miljoen per jaar zou dat het volgende betekenen. 20% van 10 miljoen betekent dat de schoonmaker 2 miljoen zou gaan verdienen. Dit is niet de bedoeling. De zanger Queen is een klein bedrijf/band  en is daardoor minder geschikt voor het ongelijkheidsmaximum.

De oplossing is dat de top 25 - 150 mensen van een bedrijf 1 keer per jaar een ongelijkheidsmaximum vergadering houden. Deze top die aan deze bespreking meedoen wordt door democratie wijze ingedeeld in het ongelijkheidsmaximum. De leiders van het bedrijf behouden hun veto rechten in de bespreking van het ongelijkheidsmaximum. Dit om te voorkomen dat de leiders zoals Queen en de band overruled worden door een meerderheid. Of in een situatie dat een man een bedrijf heeft opgezet en gegroeid is, is het logisch dat deze man de beslissingen kan nemen. Tevens wordt er vergaderd over het startpunt van het ongelijkheidsmaximum voor de overige mensen. Hier mogen ook vakbonden aanwezig zijn. Dan treed per laag en voor de het geheel van het bedrijf na het startpunt de wettelijke vastgelegde ongelijkheidsmaximum in werking.

Bij deze mensen moet naar de volgende punten gekeken worden:

Voor de wettelijk vastgelegde ongelijkheidsmaximum kunnen mensen in lagen ingedeeld worden, dit kunnen 4 tot 12 lagen zijn. De regels die voor de lagen gelden is als volgt. In het geval van een 4 lagen systeem moet in de bovenste laag minimaal 10% van de mensen in die laag zitten. In de tweede laag 20% en in de derde laag 35%. Zo voorkom je dat ze maar 1 persoon in de laag stoppen om zo mensen in een lagere laag te krijgen. Bij een 12 lagen systeem of iets er tussenin liggen de percentages anders. Dan kan je wettelijk ook afspraken maken over het ongelijkheidsmaximum per laag. Dat betekent dat je per laag ongelijkheidsmaximum wettelijk vastlegt en dat je het totale ongelijkheidsmaximum vastlegt voor alle lagen.